Tytułowy urlop wypoczynkowy jest jednym z przywilejów, jakie przysługują osobom zatrudnionym na umowie o pracę. Pracodawca musi pamiętać o tym, iż nieudzielenie urlopu, bądź nieprzestrzeganie obowiązujących przepisów w tym zakresie, będzie skutkowało nałożeniem na niego kary grzywny.

Przepisy zawarte w Kodeksie Pracy informują o tym, że pracownik pierwszy raz podejmujący pracę, uzyskuje prawo do urlopu z upływem każdego miesiąca pracy w wymiarze 1/12. Z kolei prawo do kolejnych urlopów pracownik nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym.

W przypadku pracowników, którzy nie przepracowali 10 lat wymiar urlopu wynosi 20 dni, z kolei jeśli pracownik jest zatrudniony dłużej niż 10 lat, jest to 26 dni.

Do okresu zatrudnia są zaliczane również okresy poprzedniego zatrudnienia (bez względu na przerwy w zatrudnieniu). Jeśli jednak pracownik pozostaje jednocześnie w dwóch stosunkach pracy, wliczeniu podlegają również okresy poprzedniego niezakończonego zatrudnienia.

Prócz powyższego, do okresu zatrudnienia wlicza się również lata nauki. Gdy nauka jest pobierana równocześnie z zatrudnieniem, do okresu zatrudnienia wlicza się ten okres, który jest korzystniejszy dla danego pracownika.

Kodeks Pracy zalicza do okresu zatrudnienia tytułu ukończenia:
– zasadniczej szkoły zawodowej → nie więcej niż 3 lata,
– średniej szkoły zawodowej → nie więcej niż 5 lat,
– średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych szkół zawodowych → 5 lat,
– średniej szkoły ogólnokształcącej → 4 lata,
– szkoły policealnej → 6 lat,
– szkoły wyższej → 8 lat.

Należy mieć na uwadze fakt, iż powyższe okresy nauki nie sumują się.