O nadgodzinach mówimy jeżeli pracownik w ciągu dnia pracował dłużej niż przewiduje jego norma czasu oraz harmonogram. Do nadgodzin nie można zaliczyć czasu, w którym pracownik został dłużej z własnej inicjatywy lub o którym nie poinformowano pracodawcę.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy limit nadgodzin w ciągu tygodnia nie może przekraczać 8h, a w ciągu roku 150 godzin. Liczba ta może zostać jednak zmieniona jeśli pracodawca zawrze stosowne informacje w regulaminie pracy lub na umowie o pracę.

Za pracę w godzinach nadliczbowych pracownikowi należy się rekompensata i zazwyczaj przybiera ona jedną z dwóch form:

1. Odbiór godzin.

Jest to bardzo powszechnie stosowany sposób. Jeśli wniosek o wydanie nadgodzin składa pracownik, są one liczone w proporcjach 1:1, jeśli natomiast rozwiązanie to wynika z inicjatywy pracodawcy godziny są liczone jako 1:1,5, na korzyść pracownika. Godziny zaokrągla się w górę.
Ich odbiór musi nastąpić przed końcem okresu rozliczeniowego.

2. Dodatek pieniężny

Za pracę po godzinach można otrzymać dodatek do podstawowego wynagrodzenia. Należy się on, jeśli ani pracownik ani pracodawca nie zdecydują się na odbiór godzin. Stawka za nadgodziny jest pochodną wynagrodzenia za pracę – stawką godzinową wynikającą z umowy. o pracę. Jeśli nadgodziny miały miejsce w dzień powszedni, należy się dodatek w wysokości 50%, natomiast jeśli odbywały się w niedzielę i święto to 100%.